⭕️ معلم، صاحب کالایی به نام درس!
تا به حال برای شما پیش آمده است که بخواهید فردی را متقاعد کنید تا کالای خاصی را خریداری کند؟
آیا ابتدا به دنبال جلب اعتماد نیستید؟!
آیا مزایای آن کالا و اینکه چگونه می تواند نیازهای خریدار را برطرف کند مورد توجه شما قرار نمی گیرد؟
معلم صاحب کالایی به نام درس است. می خواهد آن را به چند مشتری که به محل کسب او آمده‌اند عرضه کند!
اگر ایجاد اعتماد و رابطه خوب معلم و محصل بخشی از معادله اصلی یک مدرسه نباشد،
یادگیری دانش آموزان آنطور که باید باشد انجام نمی گیرد.
ولی نمرات مقدس ترین واژه در حیطه آموزش رسمی محسوب می شود!
دانش آموز نمره می خواهد، چون پاداش خوب به همراه دارد!
معلم هم خواهان نمره است، زیرا یگانه ابزار قدرت اوست!
البته در مدرسه کیفی هم نمره ی خوب وجود دارد. اما جنبه تخریبی آن از بین می رود!
در مدرسه کیفی نمره ی بد وجود ندارد! چرا که نمره بد دارای بار منفی است و قدرت تخریبی دارد
و در عرضه کالا اختلال ایجاد می کند!
البته حذف نمره بد نباید به سرعت انجام گیرد!
ابتدا باید معلمان و پس از آن والدین و دانش آموزان در جریان فرایند قرار گیرند.
دانش آموزی که خواهان نمره خوب است باید به معلم نشان دهد که در حال حاضر نسبت به گذشته توانایی و دانایی بیشتری دارد.
در یک مدرسه کیفی، نمره به آنچه دانش آموز می داند تعلق می گیرد و نه به آنچه نمی داند!
⭕️ ثبت سوابق کیفی!
یگانه راه اصلاح کیفیت، نگهداری آمارِ عملکردِ کارمند و دانش آموز است!
باید دید کالای عرضه شده نیاز مشتری را به خوبی برآورده کرده است یا خیر!
مدیریت یک سازمان و معلم کلاس درس باید بداند که در حال حاضر کلاس و سازمان در حال پیشرفت است یا پسرفت!
در مدرسه و سازمان با مدیریت راهبرانه، روند پیشرفت هر دانش آموز به دقت ثبت می گردد.
در شیوه ای که امروزه در بسیاری از مدارس اجرا می شود، نه تنها تلاش موثری برای یادگیری کیفی صورت نمی گیرد بلکه سیر و گام های رسیدن به آن هم ثبت نمی شود!
تنها چیزی که ثبت می شود نمره است!
داده هایی که هرگز اطلاعات لازم را برای ارتقاء کیفیت در اختیار ما نمی گذارد!