پست بعدی پست قبلی
⭕️ عشق و دنیای کیفی!
غالباً ناگهان عاشق می شویم! با کسی رابطه برقرار می کنیم که به عکس آدم دنیای کیفی ما نزدیک است.
حتی ممکن است این رابطه خیالی باشد و در دنیای واقعی چنین شخصی وجود نداشته باشد.
ولی ما از این خیال لذت می بریم! عشق های خیالی به ندرت مشکل ساز می شوند. عشق ها واقعی شروع خیلی خوبی دارند.
ما آدمی را پیدا کرده ایم که نه تنها مارا قبول دارد، بلکه آن آدمی را که می خواهیم بشویم را هم قبول دارد!
بودن با آدمی که بر خلاف دیگران ما را مورد قضاوت قرار نمی دهد و از ما نمی خواهد تغییر کنیم خیلی خوشایند است!
عشق، شوق در میان گذاشتن بیم‌ها و امیدها بدون ترس از طرد شدن، تحقیر شدن، انتقاد و سرزنش است.
تا وقتی بتوانید به این کار ادامه دهید عاشق می‌مانید.
اگر در شروع رابطه نتوانید با دیگری آزادانه درددل کنید و شوق گفتگو نداشته باشید عشق تان قدرتمند نیست.
عشق ضعیف بیشتر مبنای هورمونی دارد و چنین عشقی طولانی نخواهد بود.
اگر شما و کسی که عاشقش هستید با نظریه انتخاب آشنا باشید و اطلاعاتی درباره دنیای کیفی یکدیگر داشته باشید
می توانید از این دانش برای عاشق ماندن استفاده کنید.
از همان شروع رابطه می توانید با هم عهد ببندید که دنیاهای کیفی خود را مبادله کنید و خیلی درمورد آن با هم حرف بزنید و هرگز از حرف های رد و بدل شده انتقاد و شکایت نکنید.
البته چون خیالبافی در مورد دیگران تاثیر خاصی ندارد، پس مجبور نیستید خیالات خود را با طرف مقابل تان در میان بگذارید.
ولی اگر دیدید نمی توانید واقعیات را با هم در میان بگذارید بدانید که عشق شما رو به افول است!
وقتی با نظریه انتخاب آشنا نیستید و در اوایل رابطه با هم اختلاف نظر دارید به جای آنکه بفهمید ریشه این اختلاف به تفاوت دنیاهای کیفی شما بر می گردد،
به کنترل بیرونی و زور رو می آورید و سعی می کنید طرف مقابل تان را تغییر دهید.
این جمله مشهور که « ماه عسل تمام شد! » نشان می دهد که طرفین در صدد عوض کردن یکدیگر بر آمده اند.
در این حالت حداکثر چیزی که اکثر آنها آرزو می کنند این است که اوضاع از چیزی که اکنون هست بدتر نشود!
تئوری انتخاب,تغییر,عشق,دنیای کیفی,رابطه خیالی,دنیای واقعی,قضاوت,بیم,امید,شوق,درددل,هورمون,گفتگو,خیالبافی,ماه عسل